Ποιος ήταν αυτός, που πρώτος διέβλεψε και προειδοποίησε ότι η χώρα με την αλόγιστον οικονομικήν πολιτικήν, βαδίζει ολοταχώς προς πτώχευσιν; Κανείς δεν θυμάται, ότι ο αείμνηστος Σπύρος Μαρκεζίνης, από τον Φεβρουάριον του 1980, σε δημόσια ομιλία του, επεσήμανε αυτόν τον κίνδυνον! Ο πλέον έμπειρος στα οικονομικά ζητήματα παλαιός πολιτικός και κορυφαίος ιστορικός, ήταν ο μόνος που είχε αντιληφθεί τόσο νωρίς, πού οδηγούσε ο μεταπολιτευτικός πολιτικός κόσμος την χώρα, με «την απιθάνου εκτάσεως σπατάλη εις τας δημοσίας δαπάνας». Ένα χρόνο αργότερα, με την άνοδον του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, με καλπάζοντα πλέον ρυθμόν, η χώρα οδηγείτο στο βάραθρον.
Ας θυμίσουμε τα γεγονότα:
Είναι αλήθεια ότι επί «Επταετίας» επετεύχθη η Οικονομική Μεταρρύθμισις μέσω του Προγραμματισμού και των 316 θεσμικών μέτρων, μέσω των οποίων έγιναν οι μεγαλύτερες διαρθρωτικές μεταβολές στην ιστορία της ελληνικής οικονομίας. Το εθνικόν εισόδημα ευρίσκετο το 1967 στα 774 δολλάρια κατά κεφαλήν, και έφθασε το 1973 στα 1830 δολάρια. Προσηυξήθη δηλαδή 1,5 φορές εντός 6 ετών, με μέσον όρον ετησίας αυξήσεως 8 έως 8,5%.
Το εθνικόν νόμισμα – η δραχμή – κατέστη το σκληρότερον νόμισμα του κόσμου. Ο Τιμάριθμος υπήρξεν ο μικρότερος παγκοσμίως με μέσον ετήσιον ρυθμόν αυξήσεως 2,6% πράγμα που επετεύχθη για να διατηρηθεί και κατά την διεθνή οικονομική κρίση των ετών 1972 – 1973. Ο πληθωρισμός διετηρήθη καθ’ όλην την επαναστατικήν περίοδον κάτω του 3% και πλείστα άλλα.
Η θαυμασία αυτή εικόνα της οικονομίας μας, άρχισε να παίρνει γοργά τον κατήφορο μετά την Μεταπολίτευσιν. Οι πολιτικοί που εμφανίστηκαν στο προσκήνιον από το 1974 μέσα σε διάφορα κόμματα, εθεώρησαν ότι αποκλείεται πλέον να τους ελέγξει κανείς. Πολλοί αμερικανοκατευθυνόμενοι και άλλοι τυχάρπαστοι που ανεμείχθησαν στα κοινά με μόνον προσόν αμφίβολες «αντιστασιακές περγαμηνές» από το μηδέν κατέστησαν μεγιστάνες του πλούτου.
Η διαφθορά και η φαυλότης ήρχισαν να οργιάζουν. Μαθητευόμενοι μάγοι έπαιζαν διάφορα παιχνίδια. Αλλοι, που διατηρούσαν δεσμούς με την Γερμανία, ανέπτυξαν σκοτεινή δραστηριότητα. Τα σκάνδαλα επήραν μορφήν χιονοστιβάδας. Τέλη του 1979, ο Σπ. Μαρκεζίνης επανήλθε στην ενεργόν πολιτικήν ως αρχηγός του κόμματος των Προοδευτικών. Η Νέα Δημοκρατία βρισκόταν σε πτώση, το ΠΑΣΟΚ εσημείωνε άνοδον ενώ η Αριστερά αχαλίνωτος ήλεγχε πλείστους τομείς.
Σε μήνυμά του προς τον Ελληνικόν Λαόν την 1ην Ιανουαρίου του 1980, ο Μαρκεζίνης προέβη σε μιαν επισήμανσιν προφητικήν. Είπε: «Το βέβαιον είναι, ότι η κυβέρνησις έχασε την μάχην της εμπιστοσύνης. Αυτή κερδίζεται δύσκολα, χάνεται εύκολα και δεν ανακτάται πλέον. Δι’ αυτό, και το αίτημα της αλλαγής εις όλα: Πρόσωπα, νοοτροπίαν, μεθόδους, είναι επιτακτικόν. Αλλως, η κατάστασις θα χειροτερεύει και η οικονομική κρίσις εξελισσομένη εις πλήρη οικονομικήν αποδιοργάνωσιν, θα οδηγήσει εις κοινωνικήν αναστάτωσιν με όσους φοβερούς κινδύνους περικλείει. Οι άλλοι υπέσχοντο ρόδινα και επηκολούθησεν το χάος. Ημείς που προειδοποιούμεν, χαρακτηριζόμεθα αδιόρθωτοι κινδυνολόγοι. Μακάρι να ήτο έτσι…».
Προηγουμένως, στις 6-11-1979 ο Μαρκεζίνης έκαμε ανάλυσιν της οικονομικής πολιτικής την οποίαν υιοθετούσε το κόμμα του. Επρότεινε μέτρα αληθώς επαναστατικά. Και ετόνισεν ότι: «Αι εξαγγελόμεναι φορολογικαί μεταρρυθμίσεις δεν αποτελούν μόνον πράξιν στοιχειώδους δικαιοσύνης έναντι του μεγάλου αριθμού μικρών και μεσαίων φορολογουμένων, αλλά αποβλέπουν προ πάντων, εις δύο πρωταρχικούς σκοπούς: Πρώτον, την έμπρακτον καταπολέμησιν της φοροδιαφυγής, διότι φορολογική ειλικρίνεια των πολιτών, δεν δύναται να υπάρξει έναντι αυθαιρέτου φορολογικής πολιτικής του κράτους. Και δεύτερον, εις την αναζωογόνησιν της οικονομίας της οποίας η ηπία και δικαία φορολογία, αποτελεί το σημαντικώτερον κίνητρον…».
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
Στις 20 Φεβρουαρίου 1980, ο Σπ. Μαρκεζίνης ωμίλησε σε επιβλητικήν εις όγκον συγκέντρωσιν αξιωματικών και στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας, εν αποστρατεία, στην Λέσχην των Προοδευτικών. Εκεί ο αείμνηστος πολιτικός ηγέτης, προέβη σε αληθινά προφητική δήλωση, και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας:
«Η οικονομική επιδείνωσις οδηγεί ευθέως εις κοινωνικόν σάλον και εν όψει κινδύνου πτωχεύσεως, δεν αποκλείεται να οδηγηθεί η Ελλάς εις την διαδικασίαν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου…»!
Στο ρεπορτάζ της εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος» για την ομιλίαν του ηγέτου των Προοδευτικών, ανεφέροντο και τα εξής: «…Εν συνεχεία ο κ. Μαρκεζίνης επεξετάθη εξηγών διατί επέμεινεν εις πολλά επί μέρους θέματα αναφερόμενα εις τα Σώματα Ασφαλείας. Ακριβώς, διότι προβλέπει το έργον αυτών δυσχεραινόμενον ημέραν καθ’ ημέραν. Η οικονομική επιδείνωσις, οδηγούσα ευθέως εις κοινωνικόν σάλον, και εν όψει κινδύνου πτωχεύσεως, ως το ετόνισε και κατά την συνεστίασιν εις το «Χίλτον» δεν αποκλείεται να οδηγήσει την Ελάδα εις την διαδικασίαν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτός είναι ο κύριος λόγος των ηυξημένων ανησυχιών δια δημιουργίαν καταστάσεων, τας οποίας ακριβώς αναμένουν οι αναρχικοί δια να επωφεληθούν. Από τα πρώτα δε σοβαρώς ανησυχητικά σημεία είναι, ότι εφθάσαμεν πλέον εις το σημείον όπου οι πολίται καθημερινώς να μη διερωτώνται ποίοι απεργούν, αλλά ποιοι δεν απεργούν. Και η κατάστασις καθίσταται ακόμη πλέον επικίνδυνος, όταν τα εκ του εξωτερικού νέα και τα οικονομικά και γενικώς τα διεθνή, είναι περισσότερον ανήσυχα. Επιπλέον, η Ελλάς ευρίσκεται εις το πλέον επικίνδυνον σημείον διεθνών αναταραχών. Αυτή δε, διατηρεί εντελώς αδικαιολογήτως τας εκκρεμότητας τας οποίας όχι απλώς εκληρονόμησε τον Ιούλιον του 1974, αλλά εις πολλά αυτή η ιδία εδημιούργησεν…».
Στις 4 Ιουνίου 1980, ο Σπ. Μαρκεζίνης ομιλών στην Θεσσαλονίκην κατά την διάρκειαν συνεστιάσεως, ανεφέρθη εκ νέου στους κινδύνους που διεγράφοντο για την οικονομίαν. Είχαμε τότε κυβέρνησιν Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργόν τον Γεώργιον Ράλλην. Αναφερόμενος στην κυβερνητικήν οικονομικήν πολιτικήν, ο Μαρκεζίνης ανέφερεν ότι «αύτη από του 1974 μέχρι σήμερον βαίνει από του κακού εις το χειρότερον».
Και επεσήμανε ότι «ο πληθωρισμός ανέρχεται αλματωδώς. Αντί της φορολογικής δικαιοσύνης διαπράττεται η μεγίστη φορολογική αδικία και με το αμετακίνητον των φορολογικών συντελεστών, πλήττονται κατά τρόπον δραματικόν αι πτωχότεραι τάξεις, ενώ: Η παραγωγική ανάπτυξις της χώρας οδηγείται πλέον εις αρνητικούς αριθμούς και επικρατεί απόλυτος εσωτερική αβεβαιότης αποθαρρύνουσα τας επενδύσεις. Παραλλήλως, οι κυβερνώντες, επειδή εσωτερικώς δεν δύνανται να δανεισθούν, εκδίδουν χαρτονόμισμα και δια το συνάλλαγμα προσφεύγουν εις τον εξωτερικόν δανεισμόν, υπό τους σημερινούς δυσμενείς όρους, πλησιάζοντες το σημείον που δεν θα δυνηθούν να αποφύγουν πιέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ως η Τουρκία. Δι’ αυτό χρειάζεται εις την οικονομίαν, αληθινόν σοκ και να κερδηθεί η μάχη της εμπιστοσύνης…».
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, επέφεραν την πλήρη καταστροφήν. Τα οικονομικά σκάνδαλα επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ κατέστησαν τρόπο ζωής. Αλλά και η περίοδος διακυβερνήσεως της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία με πρωθυπουργόν τον Καραμανλήν τον νεώτερον, δεν απαλλάσσεται ευθυνών, για να καταλήξουμε στην πρωτοφανή απάτη με την οποίαν ανήλθε στην εξουσία ο Γιωργάκης Παπανδρέου, ταπεινός θεράπων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ο υιός του αειμνήστου ηγέτου των Προοδευτικών, καθηγητής κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης, στις 19 Οκτωβρίου, έδωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία στο ξενοδοχείον της «Μεγάλης Βρετανίας». Εθιξε θέματα τα οποία οι πολιτικοί μας, είναι ανίκανοι να συλλάβουν, ή – ακόμη χειρότερον – εξυπηρετούν την πολιτικήν των ξένων. Η ομιλία του είχε τίτλον: «Μια νέα εξωτερική πολιτική για την Ελλάδα».
Αλλά ο καθηγητής και Ακαδημαϊκός κ. Βασ. Μαρκεζίνης από τις 28 Φεβρουαρίου του 2010, σε άρθρον του, επεσήμαινε μεταξύ άλλων: «…Ο δρόμος μπροστά μας είναι δύσκολος και αναμένεται να χειροτερέψει στις αρχές του καλοκαιριού. Πολλοί παράγοντες συντείνουν στην πειστικότητα αυτής της απαισιόδοξης πρόβλεψης. Και ο χειρότερος είναι, το πολιτικό παιχνίδι: Η κομματική πολιτική που αποσκοπεί στο κομματικό ή στο προσωπικό όφελος. Αυτό όμως, είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η χώρα μας σήμερα. Ασχέτως εάν προέρχεται από την ένοχη και απογοητευμένη Δεξιά, από το διαπληκτιζόμενο και αμφιταλαντευόμενο Κέντρο ή από την δογματική και παρωχημένη Αριστερά, η κακόβουλη αυτή ενθάρρυνση των συγκρούσεων, πρέπει να σταματήσει. Επί ένα μικρό διάστημα, τουλάχιστον, η διοίκηση της χώρας μας, πρέπει να ξεφύγει από την κηδεμονία των κομματικών κριτηρίων και να ακολουθήσει μόνο τις υπαγορεύσεις της λογικής και του κοινού νου…».
Τέτοια λογικήν όμως, δεν διαθέτει η σημερινή κυβέρνησις και γενικά ο σημερινός πολιτικός κόσμος. Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί εθνικόν κίνδυνον και ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος θεωρείται ακατάλληλος να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή αυτήν κρίσιν και τις μεθοδεύσεις των ξένων, που επεδίωξαν την πτώχευσιν της Ελλάδος. Χρειαζόμαστε νέαν ηγεσίαν, μακράν των υφισταμένων κομμάτων, που θα αγωνιστεί για να ανήκει η Ελλάδα στους Ελληνες…
Γιώργος Α. Λεονταρίτης
ΠΗΓΗ: http://www.elora.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=2540:-------30-&catid=14:economy&Itemid=4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου